Gedurende de jaren hebben tal van kunstenaars hun werken tentoongesteld in De Cacaofabriek. Per jaar worden er ongeveer 20 verschillende exposities en tentoonstellingen georganiseerd. Hieronder vindt u een overzicht van de 2019.
Uitgangspunt van deze tentoonstelling zijn Ikea-meubels. De 9 deelnemende kunstenaars werd gevraagd Ikea-meubels te gebruiken om er kunstwerken van te maken. De kunstenaars konden de verschillende onderdelen of de meubels als geheel combineren met nieuwe bestanddelen en materialen. Alles was daarbij toegestaan, maar het was een voorwaarde dat alle delen van het Ikea-meubel gebruikt worden. Het idee is geïnspireerd op de alternatieve handleidingen voor Ikea-meubels (“Ikea Hacks” ) die op het net te vinden zijn, waarbij bedden, kasten, stoelen en andere meubels op alternatieve en verrassende manieren in elkaar gezet worden, en waarbij de meubels vaak een ander doel gaan dienen dan door Ikea bedoeld was.
Ikea begon ooit vanuit het ideaal designmeubels voor iedereen betaalbaar en bereikbaar te maken. Dat “democratische” design is eenvoudig, maar geraffineerd van ontwerp en tegenwoordig herkenbaar als deel van talloze interieurs. Je zou kunnen zeggen dat zulke meubels het decor vormen van het leven van nu. Gelijkheid is een prachtig ideaal, maar gelijkvormigheid is onverdraaglijk. De werken in de tentoonstelling zijn mutaties in het genetisch materiaal van betaalbaar meubilair; ze zijn vaak nutteloos als meubels, maar verrassend als kunstwerken. De tentoonstelling gaat in op de tegenstelling tussen mainstream en avant-gardistische kunst, design en autonome kunst en het idee dat geen van beiden zonder zijn tegendeel kan bestaan.
Carat en de Cacaofabriek hebben zich met hun samenwerking ten doel gesteld talentvolle kunstenaars op artistiek vlak en op het gebied van financiën en ondernemerschap te ondersteunen. Er zijn 12 kunstenaars van drie academies geselecteerd: Breda (AKV Sint Joost) , Rotterdam (Willem de Koning Academie)en Utrecht (HKU). Het werk van deze lichting kunstenaars is zeer divers, niet alleen in techniek, ook in thematiek is er een grote verscheidenheid.
DNA IKEA is een nieuwe tentoonstelling met nieuwe werken. Eerder vonden in Hoofddorp ( 2018 ) en Berlijn ( 2010 ) Billy Combinaties en Billy Kombiniert plaats.
Kunnen we bomen, die nu omgekapt worden terwijl ze nog gezond zijn, verplaatsten? Ja. Kunnen we zo bijdragen leveren tegen het opwarmen van de aarde? Ja. Mogen we genieten van een prachtige natuur? Ja. Is het verplaatsen van bomen te betalen? Ja DWat maakt dan dat we dat niet meer doen? Dat we geen nieuwe bossen maken met oudere bomen. Parken vol zetten met bomen en genieten van onze vrienden?
Pierke Hulshof richtte in 2018 Onderzoeksatelier Pierke Hulshof op. Vanuit een lopend onderzoek naar de menselijke eigenschappen van bomen voelt hij zich genoodzaakt om de mens weer onderdeel te laten zijn van de natuur. We zijn niet meer en we zijn ook niet minder dan andere onderdelen in de na-tuur. Als ruimtelijk ontwerper liep hij steeds vaker tegen een berg van afvalhout op. De frustratie die er ontstond bij het idee dat er alleen maar gekeken werd naar het economische belang in plaats van naar ecologische (en dus het ethische) belang binnen een ontwerp. Binnen het project ‘de Tafel van Zeven’ zoekt Pierke naar een bewustere omgang met hout. Niet alleen voor zichzelf maar ook voor andere ontwerpers. Door zich te focussen op de bron, de boom in dit geval, wordt er empathie gecreëerd wat weer leidt een omgang met eerbied. Onder de kop ‘de tafel van zeven’ vind je meer informatie over dit project. Door menselijke eigenschappen te koppelen aan de eigenschappen van bomen en het daarbijbeho-rende hout ontstaan er erg persoonlijke uitgangspunten voor een gewenst meubel. Het meubel wat daaruit ontstaat krijgt vanaf dag één, een zeer hoge emotionele waarde en wordt daardoor erg duur-zaam.
Het Brugwachtershuisje heeft tot en met 6 oktober 2019 onderdak geboden aan een project van Marie Lexmond: three times three equals tree to the millionth. Lexmond is conceptueel kunstenaar met een voorkeur voor maatschappelijke thema’ s. In het brugwachtershuisje heeft ze onderzocht of zij een bos kan oprichten voor oudere bomen die met kap bedreigd worden. Lexmond wil een omslag in ons den-ken bewerkstelligen: we hebben niet in de gaten wat de natuur voor ons welzijn betekent. Wat haar periode in het Brugwachtershuisje heeft opgeleverd vertelt zij op 3 november.
Op 13 oktober om 15.00 uur is de opening van Fresh Cacao, de jaarlijks terugkerende tentoonstelling met werk van afgelopen zomer afgestudeerde jonge kunstenaars. De Cacaofabriek vindt het belangrijk om jonge kunstenaars de ruimte te bieden om zich te presenteren en verder te ontwikkelen.
Een bijzonder element van de tentoonstelling is dat een van de exposerende kunstenaars de Carat Lucas Gassel Prijs zal krijgen. Deze Helmondse kunstprijs is in het leven geroepen door stichting Carat met als doel één van de startende kunstenaars een financiële impuls te geven.
De prijsuitreiking van de Carat Lucas Gassel Prijs vindt op zondag 10 november om 15.00 uur plaats . De juryleden voor de Carat Lucas Gasselprijs zijn: Rick Vercauteren, Fabienne Swinkels en Anna Lange.
De expositie MELTINGPOT is het resultaat van de samenwerking tussen UrbanMatterz en De Cacaofabriek. UrbanMatterz bestaat vijf jaar en dat is reden genoeg voor een speciale expo. In de tentoonstelling is onder andere werk te zien van twee belangrijke graffiti kunstenaars van het eerste uur: Kool Koor, die zijn carrière begon in de jaren 80 in New York en Hugo Kaagman, een van de pioniers van de Nederlandse graffitiscene.
Streetart is van subcultuur mainstream geworden. Elke stad heeft tegenwoordig metershoge murals die worden gemaakt door de nieuwe generatie street artists. Een aantal van deze mural kunstenaars hebben we uitgenodigd voor de tentoonstelling in De Cacaofabriek. Studio Giftig en Robin Nas hebben inmiddels een monumentale muurschildering in Helmond gerealiseerd. Samen met Collin van der Sluijs en Dave de Leeuw laten zij hun werk zien.
Om de Melting Pot compleet te maken hebben we old-school graffiti uit twee particuliere collecties in de tentoonstelling opgenomen, met werken van Rammelzee, Quick en Seen. De ontstaansgeschiedenis van de Streetart, zo verbonden met Hiphop is vastgelegd door Joe Conzo, fotograaf van het eerste uur in New York. Zijn documentaire foto’s geven, samen met foto’s van HipHop artiesten van Hans van den Berkmortel, een mooi tijdsbeeld van 30 jaar HipHop geschiedenis.
Jeroen Staarink selecteerde voor de tentoonstelling videoclips van de afgelopen jaren. Deze zijn in een doorgaande loop te zien en te horen in de tentoonstelling.
In de lichtstraat van De Cacaofabriek zijn de winnende foto’ s te zien van een publiekswedstrijd: Wie maakte DE foto van het UrbanMatterz festival de afgelopen edities? Een jury selecteerde vijf winnaars. Hun foto’s zijn op groot formaat geprint.
MELINGPOT is samengesteld door Kool Koor, graffitikunstenaar uit Brussel.
Meer info over het UrbanMatterz Festival
In het kader van het voorprogramma van Urban Matterz draait de Cacaofabriek Style Wars, een bekroonde documentaire over de hiphopcultuur in New York City in de jaren '70 en '80.
Style Wars is een must see voor elke graffiti- of hip hop-fan waarin de scene op een geweldige manier wordt weergegeven. Vette oldskool throw up's, pieces en burners van onder meer Skeme, Seen, en Futura 2000 en hip hop-muziek van The Rock Steady Crew en anderen.
Voorafgaand aan de film zal Robin Vermeulen een inleiding verzorgen. Robin Vermeulen is museoloog en cultuureducator. Binnen zijn onderzoekswerk richt hij zich vaak op de buitenstaander en de periferie, omdat hij ziet dat daar de meest interessante verhalen te vinden zijn. In 2015 studeerde Robin af aan de Reinwardt Academie (AHK) in de richting Cultureel Erfgoed met een onderzoek naar het behoud van graffiti in Amsterdam. Hiermee won hij de Van Menschprijs en werd hij genomineerd voor de AHK Eindwerkprijs. In 2017 is hij afgestudeerd aan de Master Education in Arts aan het Piet Zwart Institute (WdKA) in Rotterdam met een onderzoek over Learning Communities in musea. Na een periode in Tanger (Marokko) woont en werkt hij nu in Amsterdam.
Inside Out: Sil Krol en Iris Bouwmeester
In de tentoonstelling Inside Out is werk te zien van Iris Bouwmeester en Sil Krol.
Sil Krol In de benedenzaal van de expo laat Sil krol nieuw werk zien, Ceramic Totems, geïnspireerd op de directe omgeving van De Cacaofabriek. Krol positioneert zijn ruimtelijke werk midden in het publieke domein, zowel letterlijk in de buitenruimte als in publieke binnenruimtes. Zijn werk bestaat uit tijdelijke spontane ingrepen, site-specifieke installaties en monumentale sculpturen.
Iris Bouwmeester In de bovenzaal van de expo is werk te zien van Iris Bouwmeester. De objecten van Bouwmeester tonen holtes, gaten en bollingen en spelen met schaduw, licht en kleur. De werken worden gevormd door een huid van aluminium, kunsthars of schuimrubber. Door de afwezigheid van dragers en constructies ogen ze licht en toevallig, alsof ze alsnog een andere vorm aan kunnen nemen of wellicht kunnen verdwijnen. Basis voor de nieuwe serie werk die Bouwmeester in de tentoonstelling Inside Out laat zien zijn röntgenfoto’ s die zij van haar aluminium objecten liet maken. Iris Bouwmeester werkt regelmatig samen met componist Dyane Donck. In de expositie is haar geluid als een onzichtbare extra dimensie aanwezig.
Tegelijkertijd met deze expositie kun je voor kunst in De Cacaofabriek ook terecht bij:
Het Brugwachtershuisje Three times three equals tree to the millionth, een project van conceptueel kunstenaar Marie Lexmond. meer info
De Lichtstraat Schilderijen van Mathieu Hemmink meer info
De exposities zijn dagelijkste bewonderen tussen 13.00 en 17.00u. (tenzij anders vermeld).
Er is jubileum in De Cacaofabriek: 25 jaar geleden werd DE nederlandsche CACAOFABRIEK opgericht: de stichting die in de monumentale ruimtes van de oude Cacaofabriek (jonge) kunstenaars een podium wilde bieden. Sinds die tijd hebben er talloze kunstenaars werk gemaakt en laten zien. Om dit te vieren en nog eens terug te blikken op de periode van het kunstinitiatief hebben Martin van de Laar en Cees Gunsing een tentoonstelling samengesteld. Startpunt voor de tentoonstelling is het werk van drie Brabantse kunstenaars die inmiddels zijn overleden en een bijzondere relatie met DE nederlandsche CACAOFABRIEK hadden: Leon Adriaans, Peer Metselaar en Wim van de Voort.
In genoemde periode hebben rond de 800 kunstenaars geëxposeerd in de Cacaofabriek. Firma Turner toont een bescheiden selectie uit deze grote groep exposanten. Er zal werk te zien zijn van ongeveer 25 kunstenaars: dit zijn o.a. Aaron van Erp, Adria Ceelen, Alexandra Crouwers, Alexandra Demenkova, Anna Lange, Cees Gunsing, Louk Kuijs, Charles Vreuls, Frans Beerens, Les Schute, Johan Vossen, Linda Molenaar, Lotte van Lieshout, Mari Reijnders, Theo van de Goor, Ineke van der Wal en Theo van Keulen. Daarnaast zijn er foto’s van memorabele momenten en bijzondere betrokkenen. De expositieruimte zelf zal door ingrepen in de ruimte ook de geest van het vroegere kunstinitiatief ademen.
In de tentoonstelling, "waar water samenvloeit met ander water", samengesteld door Sjoerd Osinga en De Cacaofabriek, worden 10 kunstenaars met een fascinatie voor het natuurlijke landschap samengebracht. Het landschap vormt telkens de aanleiding voor een zeer persoonlijke artistieke vertaling. Een belangrijke rode draad in de tentoonstelling is het water, en specifieker het zeelandschap, maar toont daarbinnen een rijkheid aan fascinaties, inhoudelijke benaderingen, media en technieken.
De titel verwijst naar een gedicht van Raymond Carver: Where water comes together with other water en vangt het samengaan van deze 10 verschillende praktijken waarin het waterrijke landschap een inhoudelijk raakvlak vormt. Het is tegelijkertijd een mooie noemer voor het samenbrengen van Vlamingen, Nederlanders uit het Noorden en Zuiden en zelfs een Japanner. Denkbeelden en kunstwerken uit verschillende regionen kunnen elkaar hier ontmoeten en in de tentoonstelling samenvloeien.
Teksten publicatie: Manus Groenen
Meld je aan en ontvang ons laatste expo nieuws!