Expo

3XSolo

Home Podium

3XSolo

1. Jana van Meerveld - Das Unheimlich Autonome

Om het hedendaagse schilderen te vieren heeft Jana van Meerveld een uitgebreide solotentoonstelling getiteld 'Das Unheimlich Autonome' in de grote bovenzaal van De Cacaofabriek. Met 24 nieuwe schilderijen die in Nederland nog niet eerder zijn getoond.

Zij wordt gedreven door een nieuwsgierigheid naar het onbekende visuele beeld vanuit het schilderen ontstaan, als hedendaags schilderij. Het geschilderde ziet zij als een onschatbaar medium, wat wezenlijke ervaringen kan oproepen en transformerend tegelijk kan zijn.

De ontwikkeling van het autonome is een essentiële kwaliteit voor de beeldende kunst en het menselijk bestaan in sociale context. In het discours binnen de Nederlandse beeldende kunst wordt het autonome in de schilderkunst dood geredeneerd door verouderde academische denkbeelden, irrelevant verklaard in dit digitale tijdperk en klemgezet door een diepgewortelde allesoverheersende christelijke cultuur. In de kern wordt de ontwikkeling van het autonome maken en denken als primitief, duister en gevaarlijk beschouwd. De tijd is er naar om dit weerbarstige medium opnieuw te bezien.

Jana van Meerveld is geboren in de communistische periode in Tsjechië, werkt als schilder in Amsterdam en doet regelmatig tentoonstellingen in Nederland en Engeland. Zoals in De Nederlandsche Bank (2009 Amsterdam), Present Forever (Fatform Bijlmer Garage 2012 Amsterdam), W139 (2014 Amsterdam), Drawing Room - Tannery Arts (2013 London), Mackintosh Museum (2013 Glasgow), Schwartz Gallery (2016 London). Haar werk is enkele malen genomineerd voor schilder prijzen in Engeland en Nederland

Op zondag 26 februari 2017 geeft Jana van Meerveld een informele Artist Talk over haar schilderijen in relatie tot deze onderwerpen.

15 jan. - 27 feb.

2017

Je bezoek Vragen? Stel ze hier

2. Maartje Korstanje - Ain't no reason

Maartje Korstanje haar kunstenaarspraktijk wordt gedreven door een sterk besef van eindigheid van dit leven en de omgang daarmee. Wanneer verval en aftakeling hun intrede doen, toont zich tevens sterk de schoonheid en onbeschadigdheid van datgene in volle glorie. De aandacht is gericht op spanning tussen groei en verval; zowel in de natuurlijke wereld als in de artificiële, door mensen gemaakte wereld, maar voornamelijk op plaatsen waar deze twee werelden elkaar ontmoeten. Daar waar het botst of in elkaar overvloeit ontstaat een krachtenveld waar constructie en deconstructie, aantrekking en afstoting de hoofdrol spelen. Daarnaast kunnen actuele, universele kwesties katalysators zijn, maar veel beslissingen zijn minder door de ratio ingegeven. Intuïtie en verbeelding zijn de belangrijkste drijfveren. Materiaal en de behandeling ervan zijn eveneens van groot belang. Beeldhouwen heeft een langdurig verloop, het begint klein en wordt steeds groter. Hoewel Korstanje met uiteenlopende materialen werkt; van brons tot borduurwerk, is karton een vaste basis. Naast het werken met karton worden er constant nieuwe terreinen onderzocht. Elk werk is een onderzoek naar het onbekende.

In de Cacaofabriek zullen beelden te zien zijn uit verschillende series die niet eerder bij elkaar zijn getoond maar wel een sterke relatie met elkaar hebben. Tijdens een residency in het Europees Keramisch Werk Centrum (EKWC) in 2013 ontstond een nieuwe manier van werken met klei. De beelden werden hangend gemaakt en met behulp van de zwaartekracht kregen ze hun vorm. Het startpunt van deze werken waren historische etalages van slagerijen waarin hele karkassen werden gepresenteerd. Hierbij ging het voornamelijk om de schoonheid van het vlees en de verbinding die wordt gelegd tussen het dier en degene die het dier eet. Voor een tentoonstelling in het Groninger Museum in 2014-15 kwam er een vervolg op het werken met gebruik van de zwaartekracht, maar nu met het vertrouwde karton in plaats van keramiek. Deze serie bestaat uit een aantal huidachtige gedrapeerde sculpturen over staanders waarmee ze versmolten zijn. Alle werken zijn in die tijd erg beïnvloed door het boek ‘Butchers Crossing’ van John Williams. Dit handelt over de laatste bizonjacht en daarmee de aantrekkingskracht van avontuur en natuur, de zoektocht naar het echte leven en doden voor de kicks.

Maartje Korstanje (Goes 1982) studeerde aan de Akademie voor Kunst en Vormgeving / St. Joost, Breda en het Sandberg Instituut in Amsterdam (MFA). Ze was één van de winnaars van de Prix de Rome in 2007, deed residency programma’s bij Kunsthuis SYB (2007), IBB Curacao, (2008), het Europees Keramisch Werk Centrum (2013), Calcutta Art & Research Foundation, India (2015) en International Studio & Curatorial Program New York (2016). In 2014 werd ze genomineerd voor de Volkskrant Beeldende Kunstprijs. Haar werk is gepresenteerd in groepstentoonstellingen in onder andere GEM, Den Haag, Museum de Pont, Tilburg, Hudson Valley Center for Contemporary Art, New York en ISCP, New York. Ze had solotentoonstellingen bij onder andere Upstream Gallery, de Vleeshal, Zeeuws Museum, Museum Jan Cunen en het Groninger Museum.

3. Esther de Graaf - Unfold

Esther de Graaf (1984) woont en werkt in Groningen. Ze maakt beelden die zo licht zijn dat ze haast lijken te zweven, alsof ze met zwaartekracht weinig te maken hebben. Met eenvoudige materialen zoals karton, aluminiumfolie en ijzerdraad maakt zij fragiele, efficiente beelden die onze eigen verbeelding aanspreken en waardoor we zelf betekenis kunnen geven aan wat we zien. Tegelijkertijd verbinden de eenvoudige materialen ons met het gewone leven om ons heen.

Naast haar ruimtelijke beelden maakt Esther tekeningen met inkt op papier. Met beide wil zij altijd een maximale ruimtelijkheid laten zien. Met haar tekeningen verkent ze zo oneindige mogelijkheden van vormen en ruimte die eenzelfde sensibiliteit als basis hebben als haar beelden. In haar werk gaat het om de primaire zintuiglijke beleving, waarbij vooral de verbeelding wordt uitgedaagd die niet direct in woorden te vangen is.

In 2010 ontving zij het Hendrik de Vriesstipendium en in 2013 was zij genomineerd voor de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs. Afgelopen zomer 2016 was haar solotentoonstelling 'Branching Fields' te zien in het Groninger Museum.

In De Cacaofabriek toont Esther recente tekeningen in combinatie met een nieuw beeld.